آن سال‌ها بازیکن آزاد شدن برای یک بازیکن حرفه ­ای فوتبال، نوعی سرشکستگی محسوب می­ شد و معنایش این بود که آن ­قدر خوب نبوده که باشگاه حاضر به تمدید قرارداد با او نشده است و از این رو، به جای اینکه باشگاه‌ها برای داشتن او صف بکشند، این بازیکن بود که از لطف یک باشگاه در عقد قرارداد با او ذوق زده می شد. حتی بازیکنی در سطح ریوالدو که آن سال ­ها یکی از گران­ ترین فوتبالیست‌های جهان بود و چند سال قبل از آن، بهترین بازیکن جهان شده بود. تا اواسط دهه 90 میلادی در فوتبال اروپا شرایطی وجود داشت که بازیکن، حتی پس از اتمام قراردادش با یک باشگاه، بدون رضایت مدیر آن باشگاه نمی‌توانست با باشگاهی جدید قرارداد ببندد. البته قانونی به نام «بوسمن» که در سال 1995 به تصویب دادگاه عدالت اروپا رسید، دریافت حق انتقال از بازیکنان آزاد را ممنوع کرده است هرچند همان طور که اشاره شد، تا حدود یک دهه پیش، بازیکن آزاد شدن برای فوتبالست های حرفه ای اتفاق خوشایندی نبود.

حالا اما وضع فرق کرده است و درست برعکس آن سال ها، فوتبالیست ها آرزو دارند که قرادادشان به پایان برسد و به عنوان بازیکن آزاد با باشگاه ها قرارداد ببندند. اتفاقی که از قضا مورد رضایت باشگاه جدید هم هست زیرا از پرداخت مبلغ رضایتنامه به باشگاه قبلی معاف می شود. در این میان اما طی این سال ها، رد پای کسانی پررنگ تر شده است که در تعریف فیفا با نام ایجنت‌ها شناخته می شوند. اشخاصی حقیقی یا حقوقی که به عنوان واسطه بین باشگاه و بازیکن فعالیت کرده و قراردادها را به نتیجه می رسانند. قراردادهایی که برای آن‌ها سودهای چشمگیری به همراه دارد و البته همان طور که اشاره شد، برای بازیکن و باشگاه جدید نیز پرمنفعت است. در این میان اما باشگاه سابق بازیکن متضرر شده و مبلغی بابت از دست دادن بازیکن نصیبش نمی شود. اتفاقی که می تواند در درازمدت، ثبات اقتصادی یک باشگاه را به هم زده و مشکلاتی برای ادامه فعالیت بی دغدغه آن فراهم کند.

شاید برای کنترل حضور ایجنت ها در نقل و انتقالات و جلوگیری از جابجایی بی حد و حساب پول در این عرصه بود که فیفا از ابتدای سال 2022 قانونی را مصوب کرد که طی آن حداکثر 10 درصد حق انتقال برای ایجنت باشگاه انتقال دهنده و 3% دستمزد بازیکن برای ایجنت باشگاه انتقال گیرنده در نظر گرفته شده است.

در بلبشوی فوتبال دولتی ما که عمده باشگاه ها ردیف بودجه دارند و بی حساب و کتاب خرج می کنند و بیلان اکثر آن ها هم منفی است، البته نگرانی برای این موارد شاید محلی از اعراب نداشته باشد اما تذکر برای دست کم قانونمندتر شدن فعالیت ایجنت ها و گذاشتن قانونی برای سقف درصد دریافتی آن ها از بازیکنان، شاید کمی به بهبود یافتن اوضاعی که هر سال در فصل نقل و انتقالات شاهدش هستیم کمک کند. آرزوی محال که محال نیست.